«زیبایی حقیقت است، زیبایی حقیقی...همین، تو که در زمینی می‌دانی، و این تنها چیزی است که باید بدانی»‌ رمان استونر نوشته جان ویلیامز اولین بار در سال ۱۹۶۵ منتشر شد. این رمان، زندگی ویلیام استونر استاد زبان انگلیسی را روایت می‌کند. استونر مردی روستایی و بی‌ادعاست که برای تحصیل در رشته‌ی کشاورزی به دانشگاه میسوری می‌رود اما عاشق ادبیات می‌شود. این انتخاب زندگی او را تغییر می‌دهد و او را وادار می‌کند تا با وجود مخالفت خانواده‌اش رشته‌ی زبان انگلیسی را ادامه دهد. او آدمی بسیار معمولی است اما همین معمولی بودن از نقاط قوت داستان است. این رمان برای نمایش ظریفش از یک زندگی معمولی و مضامین عمیق آن تحسین شده است. چیزی که استونر را قابل توجه می‌کند، طرح داستان آن نیست، بلکه مراقبه‌ی تکان‌دهنده‌اش در مورد وضعیت انسانی است. این رمان مضامین انزوا، اشتیاق، شکست و پشتکار را حکایت می‌کند. استونر تا سال ۲۰۰۰ چندان دیده نشد اما پس از آن منتقدان و نویسندگانی چون جولین بارنز این شاهکار را کشف، و دوباره به دنیا معرفی کردند. نظرات جولیان بارنز: «رمانی بی‌نظیر از پژواک اندوه. رمانی که شایسته کشف دوباره است.» نیویورک تایمز: «استونر، رمانی عمیق و زیبا. تاثیر عمیقش خواننده را حیرت‌زده می‌کند.» گاردین: «ویلیامز استادانه ظرافت تجربه‌ی انسانی و شکست شخصی را با حسی تکان‌دهنده و تامل‌برانگیز بیان می‌کند.» نیویورکر: «مهم‌ترین رمان آمریکایی که تا به‌حال نامش را نشنیده‌اید.»